Λαπαροσκοπική Χειρουργική

Η λαπαροσκοπική χειρουργική θεωρείται η σημαντικότερη εξέλιξη στην Χειρουργική τον 20ο αιώνα και μια από τα σημαντικότερα επιτεύγματα της Ιατρικής γενικότερα. Η ετυμολογία της προέρχεται από την «λαπάρα» (αρχ. Ελληνικά η κοιλιά) και το ρήμα «σκοπέω –ώ» (βλέπω, παρατηρώ). Η λαπαροσκοπική χειρουργική είναι αναπόσπαστο κομμάτι της χειρουργικής επιστήμης και τέχνης. Αυτό που την διαφοροποιεί από την κλασσική «ανοικτή» Χειρουργική είναι ο τρόπος προσπέλασης του οργάνου ή της περιοχής της κοιλιάς που θα υποστεί την χειρουργική θεραπεία. Αντί της κλασικής τομής και διάνοιξη των τοιχωμάτων της κοιλιάς, στην λαπαροσκοπική μέθοδο τοποθετούνται μικρής διαμέτρου (0,5 – 1,5 εκατ) σωλήνες (trocar) μέσω οπών στο δέρμα της κοιλιάς και μέσω αυτών εισέρχονται η camera (λαπαροσκόπιο) και τα λαπαροσκοπικά εργαλεία, αφού πρώτα εγκατασταθεί «πνευμοπεριτόναιο», δηλαδή φουσκώσει η κοιλιά του ασθενούς με αδρανές αέριο (διοξείδιο του άνθρακα) προκειμένου να δημιουργηθεί ο απαραίτητος χώρος εργασίας. Οι χειρουργοί χειρίζονται τα εργαλεία με λαβές έξω από την κοιλιά του ασθενούς και παρακολουθούν σε οθόνη την επέμβαση που πραγματοποιούν.

Στη αγγλική γλώσσα η λαπαροσκοπική χειρουργική, εκτός του όρου “Laparoscopy / Laparoscopic Surgery”, αναφέρεται και ως “Keyhole Surgery” (Χειρουργική της κλειδαρότρυπας), “Endoscopic Surgery” (ενδοσκοπική Χειρουργική) ή και “Minimal Invasive Surgery” (ελάχιστα επεμβατική Χειρουργική). Τα τελευταία χρόνια ο όρος που επικρατεί είναι “Minimal Access Surgery” (Χειρουργική ελάχιστης πρόσβασης), καθώς είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν λαπαροσκοπικά όλες οι επεμβάσεις της κλασσικής χειρουργικής, ακόμη και οι πλέον πολύπλοκες,  με ελάχιστο «χειρουργικό» τραύμα, συνήθως 3-4 «τρύπες» στο κοιλιακό τοίχωμα.

Τα οφέλη και πλεονεκτήματα που προσφέρει η λαπαροσκοπική μέθοδος και που οφείλονται στην ελαχιστοποίηση του χειρουργικού τραύματος αφορούν, μεταξύ άλλων,  στην γρηγορότερη ανάρρωση και ταχύτερη επάνοδο στην καθημερινότητα του ασθενούς, στο χαμηλότερο κόστος νοσηλείας, στην ελάττωση μετεγχειρητικού πόνου, στις λιγότερες αναπνευστικές και καρδιαγγειακές επιπλοκές και στις λιγότερες μετεγχειρητικές επιπλοκές που έχουν σχέση με το τραύμα (διαπύηση, κήλη κ.λπ.),

 

Λαπαροσκοπική χειρουργική: Ιστορική αναδρομή 

  • Στις αρχές του 1800 ο Philip Bozzini (Αυστρία) πραγματοποιούσε ουρηθροσκοπήσεις με την χρήση λεπτού σωλήνα και φωτισμό με κερί. Η συσκευή του Bozzini αποτέλεσε το βασικό μοντέλο για όλα τα μετέπειτα ενδοσκόπια
  • Maximilian Nitze (1848-1906, Γερμανία): Κυστεοσκόπιο – εστίαση φωτός με χρήση κατόπτρων
  • David Newman (1849-1920 Σκωτία): Το πρώτο σύγχρονο λαπαροσκόπιο
  • Georg Kelling (1866 – 1945 Γερμανία): Το 1901 πραγματοποίησε την πρώτη λαπαροσκοπική επέμβαση (χολοκυστεκτομή σε σκύλο) χρησιμοποιώντας το ενδοσκόπιο του Nitze και δημιουργώντας πνευμοπεριτόναιο με αέρα
  • 1920 – Zelikoffer: πνευμοπεριτόναιο με CO2
  • 1929 – Kalk: Δημιουργία φακού οπτικού πεδίου 135
  • 1952 – Kapany: Εφεύρεση της οπτικής ίνας
  • Kurt Semm (1927-2003 Γερμανία, ΗΠΑ) Γυναικολόγος – πατέρας της λαπαροσκοπικής Χειρουργικής: Εφευρέτης της σύγχρονης αυτόματης συσκευής εμφύσησης και διατήρησης πνευμοπεριτοναίου (insuflator) / Εισαγωγή χρήσης ηλεκτροκαυτήρα στην ενδοσκοπική Χειρουργική / Εφευρέτης της λαπαροσκοπικής συσκευής πλύσης-έκπλυσης / Επινόηση – σχεδίαση – κατασκευή πολλών λαπαροσκοπικών εργαλείων / 1981: πραγματοποίησε την πρώτη λαπαροσκοπική σκωληκοειδεκτομή
  • Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή: Muehe (Γερμανία 1985), Mouret (Γαλλία 1987),  Dubois (Γαλλία1988), Reddick (ΗΠΑ1988), Berci (Αυστραλία1988), Perissat (Γαλλία 1988), Cuschieri (Ηνωμένο Βασίλειο1989)
  • Δεκαετία ’90: Καθιέρωση της λαπαροσκοπικής Χειρουργικής ως   αποδεκτή θεραπευτική πράξη / Λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή: η συχνότερη λαπαροσκοπική επέμβαση / Θεαματικές εξελίξεις στην τεχνολογία λήψης και επεξεργασίας της ενδοσκοπικής εικόνας / Βελτίωση της τεχνολογίας του «ψυχρού φωτισμού» / Νέες εταιρίες κατασκευής λαπαροσκοπικού εξοπλισμού και εργαλείων / Έναρξη εκπαιδευτικών προγραμμάτων λαπαροσκοπικής Χειρουργικής
  • Δεκαετία 2000: Επέκταση του φάσματος εφαρμογής της λαπαροσκοπικής Χειρουργικής / Βελτίωση της εκπαίδευσης των Χειρουργών / Εισαγωγή της τεχνολογίας της πληροφορικής (ρομποτική Χειρουργική, τηλε-χειρουργική, συστήματα εξομοίωσης, διεγχειρητική virtual reality, τρισδιάστατη απεικόνιση) / Νέες τεχνολογίες στην αιμόσταση (ραδιοκύματα, ψαλίδια υπερήχων, ηλεκτρονικά ελεγχόμενη ηλεκτροκαυτηρίαση) / Ραγδαία αύξηση στη βελτίωση, σχεδιασμό και κατασκευή λαπαροσκοπικών συσκευών και εργαλείων

 

Τον Μάρτιο του 1983, το έγκυρο ιατρικό περιοδικό  “Endoscopy” δημοσίευσε άρθρο του Kurt Semm στο οποίο παρουσίαζε την τεχνική του για την, πρωτόγνωρη τότε, λαπαροσκοπική σκωληκοειδεκτομή. Για τις «εξωφρενικές», «ανήθικες» και «αντιεπιστημονικές» του χειρουργικές μεθόδους, λοιδορήθηκε, χλευάστηκε και κατηγορήθηκε για κακή ιατρική πρακτική (malpractice) από την πλειοψηφία του χειρουργικού κατεστημένου της εποχής.

 

Έκτοτε έχουν αλλάξει πολλά στην καθημερινή χειρουργική πράξη. Η ραγδαίες εξελίξεις στη έρευνα και τεχνολογία σε συνδυασμό με τη εκπαίδευση νέας γενεάς χειρουργών, έχουν καταστήσει την λαπαροσκοπική χειρουργική ως πρακτική πρώτης γραμμής και συνιστώμενη θεραπευτική μέθοδο για ένα συνεχώς αυξανόμενο φάσμα παθήσεων που απαιτούν χειρουργική αντιμετώπιση και θεραπεία. Ο γενικός χειρουργός Αναστάσιος Τσεχπενάκης έχει σπουδάσει σε βάθος το πεδίο της χειρουργικής στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με εξειδίκευση στη λαπαροσκοπική χειρουργική.

ctadesktop ctamobile