Πολύποδες στομάχου

Οι πολύποδες στομάχου, επίσης γνωστοί και ως γαστρικοί πολύποδες, είναι ογκίδια κυττάρων που σχηματίζονται στην εσωτερική επιφάνεια του στομάχου. Αυτοί οι σχηματισμοί, αν και συχνά είναι αβλαβείς, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να αποτελούν προάγγελο σοβαρότερων παθήσεων, όπως ο καρκίνος του στομάχου. Για το λόγο αυτό, όταν εντοπίζονται κατά τη διάρκεια της γαστροσκόπησης, αφαιρούνται και έπειτα αποστέλλονται για βιοψία για περαιτέρω ανάλυση.

 

Είδη πολυπόδων στομάχου

 

Οι πολύποδες στομάχου δεν είναι όλοι ίδιοι. Ταξινομούνται σε διάφορους τύπους, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους και τη συχνότητα εμφάνισής τους. Τα βασικότερα είδη περιλαμβάνουν:

  1. Κυστικοί πολύποδες του θόλου

Οι κυστικοί πολύποδες είναι οι πιο συνηθισμένοι, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 74% των περιπτώσεων. Εμφανίζονται κυρίως στον θόλο του στομάχου και είναι σπάνιο να παρουσιάσουν δυσπλασία. Συνήθως δεν σχετίζονται με το βακτήριο H. Pylori (ελικοβακτηρίδιο). Στην περίπτωση που είναι πολλαπλοί, συνδέονται με οικογενή πολυποδίαση (κληρομομούμενο νόσημα) σε ένα ποσοστό 30%-80%.

  1. Υπερπλαστικοί πολύποδες

Οι υπερπλαστικοί πολύποδες είναι η δεύτερη πιο συχνή κατηγορία, με ποσοστό περίπου 10%. Εντοπίζονται κυρίως στο άντρο του στομάχου και συχνά συσχετίζονται με χρόνια γαστρίτιδα και λοίμωξη από το H. Pylori. Στην πλειονότητά τους είναι καλοήθεις, ωστόσο σε μεγαλύτερα μεγέθη αυξάνεται ο κίνδυνος για κακοήθεια.

  1. Αμαρτωματώδεις πολύποδες

Οι αμαρτωματώδεις πολύποδες είναι οι πιο σπάνιοι. Συχνά εμφανίζονται σε σύνδρομα όπως το σύνδρομο Peutz-Jeghers (PJS). Οι περισσότεροι από αυτούς είναι καλοήθεις και εντοπίζονται ως μεμονωμένα ογκίδια ή στο πλαίσιο άλλων γενετικών συνδρόμων.

  1. Aδενώματα

Τα αδενώματα αποτελούν περίπου το 1% των γαστρικών πολυπόδων. Χωρίζονται σε σωληνώδη, λαχνωτά και σωληνολαχνωτά. Συνδέονται στενά με τον καρκίνο του στομάχου, ειδικά όταν έχουν διάμετρο μεγαλύτερη του 1 εκ. Αυτοί οι πολύποδες είναι υψηλού κινδύνου και πρέπει να αφαιρούνται ή να παρακολουθούνται στενά.

 

Πολύποδες στομάχου: Αιτίες και παράγοντες κινδύνου

 

Η ανάπτυξη των πολυπόδων στομάχου μπορεί να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες. Οι πιο κοινοί είναι οι εξής:

  • Χρόνια φλεγμονή του στομάχου: Η χρόνια γαστρίτιδα, η οποία προκαλείται συχνά από λοίμωξη από το βακτήριο του Η. Pylori, αποτελεί μια από τις κύριες αιτίες ανάπτυξης πολυπόδων, ειδικά των υπερπλαστικών. Η χρόνια φλεγμονή οδηγεί σε βλάβη του βλεννογόνου του στομάχου, ευνοώντας την εμφάνιση ογκιδίων.
  • Οικογενής αδενωματώδης πολυποδίαση (FAP): Το σύνδρομο οικογενούς αδενωματώδους πολυποδίασης είναι μια κληρονομική πάθηση που οδηγεί στην ανάπτυξη πολλαπλών γαστρικών πολυπόδων. Η ασθένεια αυτή σχετίζεται κατά βάση με κυστικούς και αδενωματώδεις πολύποδες και αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για καρκίνο.
  • Φαρμακευτική αγωγή: η  μακροχρόνια χρήση αναστολέων αντλίας πρωτονίων (όπως αυτά που χρησιμοποιούνται για την γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση) έχει συνδεθεί με την ανάπτυξη πολυπόδων στομάχου.
  • Ηλικία: Η ηλικία αποτελεί έναν από τους πλέον σημαντικούς παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση πολυπόδων στομάχου, καθώς είναι πιο συνηθισμένοι σε άτομα μέσης και προχωρημένης ηλικίας.

 

Με τι συμπτώματα εκδηλώνονται οι πολύποδες στομάχου;

 

Οι πολύποδες στομάχου συνήθως δεν προκαλούν εμφανή συμπτώματα, ιδιαίτερα όταν είναι μικροί. Ωστόσο, καθώς μεγαλώνουν, μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα όπως:

  • Πόνος ή ευαισθησία στην κοιλιά
  • Αναιμία
  • Αίμα στα κόπρανα
  • Ναυτία
  • Απόφραξη στομάχου (σπάνια)

Πολύποδες στομάχου

Πολύποδες στομάχου

Διάγνωση & Αντιμετώπιση

 

Οι διαγνωστικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση των πολυπόδων στομάχου είναι οι εξής:

  • Ενδοσκόπηση: Χρησιμοποιείται για την εξέταση του εσωτερικού του στομάχου με τη χρήση κάμερας
  • Βιοψία ή αφαίρεση του πολύποδα κατά τη διενέργεια της ενδοσκόπησης προκειμένου να αναλυθεί στο εργαστήριο

 

Η αντιμετώπιση των πολυπόδων στομάχου εξαρτάται από το μέγεθος, τον τύπο και την αιτία τους. Οι μικροί, καλοήθεις πολύποδες που δεν προκαλούν συμπτώματα μπορεί να μη χρειάζονται άμεση θεραπεία. Αντίθετα, προτιμάται η τακτική παρακολούθηση μέσω γαστροσκόπησης.

 

Για τους μεγαλύτερους ή πιο επικίνδυνους πολύποδες, όπως αυτούς που σχετίζονται με την οικογενή αδενωματώδη πολυποδίαση, η ενδοσκοπική αφαίρεση είναι η προτεινόμενη λύση. Σε περιπτώσεις που οι πολύποδες στομάχου οφείλονται σε λοίμωξη από το Η. Pylori, η θεραπεία της λοίμωξης μπορεί να οδηγήσει σε εξάλειψη των πολυπόδων και στην αποτροπή νέων εμφανίσεων.

 

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους πολύποδες στομάχου, επικοινωνήστε με τον έμπειρο Γενικό Χειρουργό Δρ. Αναστάσιο Τσεχπενάκη.

ctadesktop ctamobile